Net als vreemde vogels...

...ha-haaaa.... Gaan we samen op reis en we trekken naar de zon.... Ik zou wel willen, brrrrrr!!! 
Het kan geen toeval zijn dat - blijkt na enig opzoekingswerk - dat liedje en ik in hetzelfde jaar ter wereld gekomen zijn, én dat ik 'ontstaan' ben op een zonnig eiland in de Middelandse Zee... Maar afgezien daarvan zit dat f***ing k*tlied nu wel al sinds vorig jaar in mijn hoofd!

En dat komt zo: het is eigenlijk een samenkomst van verschillende verhalen, ik begin bij het begin.
1
Na de Bobbinhood-workshop en het maken van de ocelot-trui voor Renzeman (zie mijn post ‘Over axolotls, vicuña’s en ocelotten’) was er toch een tikkeltje jaloezie bij kleine zus. Zij wou ook graag een trui met één of ander raar beest erop. Het moest een 'raar' beest zijn, want 'gewoon', daar doet Zowiepowie niet aan mee!
2
Nieuwsgierige Renzeman stelt duizend en één vragen over vanalles waar ik soms echt in de verste verte het antwoord niet op weet. En eerlijke mama als ik ben, geef ik dat dan ook grif toe. Tot hij op een dag het nut ontdekte van een bij de hand liggende iPad: "zoek het dan op hé mama!!!" Oui, chef!!!
*Sprong in de tijd*
Renzeman en Zowiepowie spelen weer één of ander personage uit één of andere serie waar ik nog nooit van hoorde. Zowiepowie kan al wel eens bizar uit de hoek komen, maar deze keer brak ze alle records. Het is al niet erg genoeg dat ze liefst van al in haar blote derrière rondloopt (we hebben een groot raam zónder gordijnen aan de straatkant), nu had ze ook haar (rode) onderbroek op haar hoofd gezet, want ze was Owlette. Blijkt een Pyjamaheld te zijn...
En toen is het kwaad geschied: "Zowiepowie, wat ben jij toch een vreemde vogel" "Wat is dat, een vreemde vogel?" Nog voor ik antwoord kon geven, kwam broer tussen: "Zoek het eens op op de iPad!!!" Het eerste wat naar boven kwam, was dus dat liedje...ggrrrrr...

Maar na wat gescroll tussen beelden van vogels, valt hun oog op een vogeltje met veel felle kleurtjes: de gouldamadine. Toegegeven, het is een prachtig beest, ook al heb ik het niet zo voor pluimvee.
En dan Zowiepowie: "Die wil ik op mijn trui!!!! Toe mama, mag het?" *knipperende oogjes en smekende blik*

Oké dan.... weer een Bobbinhood-*slik* geval! 

Mijn beste Illustrator-skills bovengehaald, foto overgetekend en ik kwam tot 7 stencils. Z-E-V-E-N dus!!! Dat betekend dus 7 keer die zeef op dezelfde plek kunnen leggen én niet laten verschuiven terwijl je bezig bent, 7 keer niet vergissen van kleur, 7 keer niet morsen met de verf... en daarna nog de trui niet achterstevoren, ondersteboven of binnenstebuiten in elkaar zetten... De beproevingen van een creatieve moeder zijn ongekend!!!

Maar Pipi Langkous indachtig ('Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan'), schoot ik in actie. Het liep heel lang goed, ik markeerde de hoeken van de zeef met papierplakband en maakte een heleboel naar links kijkende vogels. 

 

Dan draaide ik alle stencils om en begon aan de naar rechts kijkende exemplaren... bij stap 3 ging het mis: zeef ondersteboven gelegd en groene vleugel kwam totaal naast de gele buik terecht! Ik sprak een paar hartige woorden met de zogenaamde Man Hierboven en herpakte mij. Alles komt altijd goed!

Ik maakte bij wijze van test telkens eerst een afdruk op mijn stof, maar buiten het patroon van de trui. Die vogel ging wel helemaal goed, dus ik gebruikte dat stukje stof om een zakje van te maken om over de verloren gevlogen vleugel te zetten. Tadaaaa.... opgelost!



Zowiepowie is zichtbaar - NOT - heel trots op haar 'vreemde vogel-trui' en met het koude weer van de laatste dagen, brengt hij toch een beetje tropische warmte.




 
INFO
 Vogels  gezeefdrukt met Bobbinhood
Ik wou geen naad boven op de mouw, maar de vogels mooi laten doorlopen, dus in plaats van het midden van het patroon aan de stofvouw te leggen, legde ik de mouw aan de stofvouw en tekende 2x het achterpand. Na het in elkaar zetten, knipte ik de halslijn van de voorkant bij.








Reacties